Hoi, mijn naam is Els Kramer-Fokkens. Ik ben bestuurslid van KNHS Groningen. Ik beheer de portefeuille Recreatiesport en daarnaast ben ik ook Regio Consulent KNHS in de provincie Groningen. Het is een uitdaging de recreatiesport te promoten en de bestaande activiteiten doorgang te laten vinden. Onze provincie is prachtig en daarom ga ik de aankomende maanden met paardenliefhebbers op buitenrit in provincie Groningen. Graag neem ik jullie mee in mijn ontdekkingstocht naar routes die ook door jou gereden kunnen worden. Wil jij ook dat ik een keer met jou meega op buitenrit stuur mij dan een mail of app!
Groetjes Els
Email: regioconsulentgroningen@gmail.com
Mobnr: 06-22865894
Groningen door de oren van:
Het is dinsdag 28 juli, een mooie avond voor een buitenrit. Ik ben in Ter Apel
te gast bij Thea van Schaik. Thea en haar man Willem hebben hier een Bed and Breakfast Boerderij genaamd ’t Ossenschot. Op een prachtige locatie in Ter Apel staat hun B&B. Thea fokt met Friese paarden en dat doet ze niet onverdienstelijk. De paarden zijn echter wel pittig en nu ze wat ouder wordt wilde ze graag een rustiger paard voor de menwagen. Ze ging op zoek en kwam uit bij Elvi, een Schwarzwälder Fuchs. De Schwarzwälder Fuchs is een Duits koudbloed paardenras. Het ras komt uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland en werd vooral gebruikt voor het werk in de landbouw en bij alle mogelijke klussen in het bos in heuvelachtige gebieden. Het is een klein, robuust paard dat geschikt is voor de hooglanden met zijn lange winters.
Thea heeft Elvi als veulen gekocht en opgehaald uit het Zwarte Woud. Ze is nu 3 jaar oud en Xander Tuitjer heeft haar beleerd voor de wagen. Xander is meninstructeur en paarden gebitsverzorger.
Thea is een tijdje geleden gevallen en had daardoor een peesblessure. Helaas kon ze toen niet zelf mennen en heeft Xander de training van Elvi overgenomen.
Thea knapt goed op en hopelijk kan ze tijdens de rit de leidsels weer even over pakken van Xander.
We vertrekken en gaan bij de weg Schotslaan rechtsaf. Na een tijd op deze weg gereden te hebben komen we bij een kruising. We gaan rechtdoor en bij de volgende splitsing gaan we rechts de Ruiten A-Kanaal Noord op. Op de brug een mooi kijkje over het kanaal. 
Halverwege staat er een bordje met de tekst: einde verharding na 150 meter. We gaan dus van de verharde weg naar een onverharde weg. Hier begint de route door het bos.
De rust die je dan tegemoet rijdt is prachtig. De route wijzigt zich vanzelf. Uiteindelijk komen we weer op een verharde weg genaamd Poortweg. Hier gaan we linksaf en kijken we over de graan velden uit.
Na een paar honderd meter slaan we rechtsaf om weer op de menroute te komen. Let wel hier is een paal die het bospad afschermt voor autoverkeer. Thea heeft een speciale sleutel waarmee ze deze palen los kan maken. Thea neemt de leidsels over en Xander maakt de paal los. Nadat we de paal zijn gepasseerd gaat de paal weer terug en rijden we het bosgebied in
Langs het pad staat Gulderoede. Guldenroede is een geslacht van meer dan 100 soorten uit de composietenfamilie. Vrijwel alle soorten hebben gele bloemen. Het geslacht komt van nature voor in Noord-Amerika. Een aantal soorten komt echter ook in Europa en Noord-Afrika voor.
We volgen het bospad. Na enige tijd staat er een bordje met doorwaadbare plaats. We gaan er een kijkje nemen. Elvi is nog niet bekend met de doorwaadbare plaats en dat gaan we dan ook niet uitproberen. Het is verstandig om haar eerst aan de hand mee te nemen hier naar toe. De plek is prachtig en voor paarden die hier wel mee bekend zijn een mooie plek om erdoor heen te gaan. Het water stroomt krachtig langs de grote keien.
Thea draait de aanspanning en we gaan terug naar het bospad om onze weg verder te vervolgen.
Van smalle bospaden naar open ruimtes. Er valt genoeg te zien en te horen in dit gebied. We komen een aantal mountainbikers tegen die ons vriendelijk groeten. Onderweg kruist ons pad een fietspad. Thea roept heel hard dat er een paard aankomt om zo eventuele fietsers te waarschuwen. Er zijn geen fietsers maar had natuurlijk wel gekund.
Aan het eind van het pad gaan we rechtsaf en dan loopt de menroute parallel aan het fietspad. Aan de linkerzijde is een heel oud bos met veel varens. Dit stukje bos nemen we mee het is in een lus gelegen dus uiteindelijk komen we bijna op dezelfde plek er weer uit. Er is een boom omgegaan maar is blijven hangen tegen andere bomen aan dus met een beetje stuurmanskunst komt Thea er langs.
Na het mooie oude bos komen we langs een aardappelveld die in bloei staat. Het is een aangename afwisseling. Aan het eind van het pad gaan we rechtsaf, we rijden nu op de Ruiten A-Kanaal West. In de verte zien we de Duitse windmolens met hun typerende rode strepen op de wieken. We passeren aan onze rechterkant bomen met wel hele aparte stammen. Dit blijkt een beukenhaag te zijn die nooit gesnoeid is waardoor het zo is ontstaan.
We slaan nu linksaf de sluis over. Het is de Ter Apelersluis. De sluis, die in 1917 gebouwd werd tijdens de aanleg van het kanaal, wordt beheerd door het waterschap Hunze en Aa’s. De bediening gebeurt door de passerende schippers zelf.
Over de sluis gaan we rechtsaf en rijden langs het kanaal. Op een gegeven moment kunnen we naar links en rijden we in “de achtertuin” van Thea. Hier ook weer menpaden die afgeschermd zijn met palen. Gelukkig hebben wij een sleutel en kunnen we de palen even open en dicht maken.
We komen langs het circuit de Polderputten waar vlakbij een groot parkeergelegenheid is om een auto met trailer te parkeren. We komen nu uit bij de achterkant van het terrein van de B&B van Thea. We gaan achterom over hun eigen terrein terug naar de stal. Het terrein ligt er prachtig bij. Thea haar man Willem is aan het grasmaaien. Zo hebben ze straks weer de wintervoorraad voor de paarden gereed.
We zijn bij stal na een prachtige rit in en rondom Ter Apel. De route is onderdeel van een project Sprong over het Veen. Hier ligt 400 km aan ruiter en menpaden. Er zijn 10 routes in het hele gebied. Helaas zijn deze niet meer online te vinden maar ik heb ze wel digitaal. Mocht je hier willen rijden dan kan ik je één of meerder routes sturen via de mail.
Menners moeten op sommige stukken dus in het bezit zijn van een sleutel om de toegangspalen te kunnen openen. Onder het zadel is het geen probleem om langs de palen te gaan.
Ik kende Ter Apel maar van twee dingen, het asielzoekerscentrum en ik wist dat men er carnaval viert maar dat het zo’n bosrijkgebied was wist ik niet. De paden zijn perfect en zien er keurig uit. Het is zeker de moeite waard om er een keer te gaan rijden.
Thea en Xander bedankt voor deze mooie rit. Elvi is met haar drie jaar super braaf voor de wagen. Wil je meer weten over de B&B ’t Ossenschot kijk dan op www.ossenschot.nl
Wil je meer weten van Xander Tuitjer, als paardentandarts of meninstructeur kijk dan op zijn website www.xander-tuitjer.nl
Binnenkort ga ik mee op de menwagen van de 13 jarige Indy Blokzijl te Wagenborgen.
Groetjes Els Kramer
