Hoi, mijn naam is Els Kramer-Fokkens. Ik ben bestuurslid van KNHS Groningen. Ik beheer de portefeuille Recreatiesport en daarnaast ben ik ook Regio Consulent KNHS in de provincie Groningen. Het is een uitdaging de recreatiesport te promoten en de bestaande activiteiten doorgang te laten vinden. Onze provincie is prachtig en daarom ga ik de aankomende maanden met paardenliefhebbers op buitenrit in provincie Groningen. Graag neem ik jullie mee in mijn ontdekkingstocht naar routes die ook door jou gereden kunnen worden. Wil jij ook dat ik een keer met jou meega op buitenrit stuur mij dan een mail of app!

Groetjes Els

Email: regioconsulentgroningen@gmail.com

Mobnr: 06-22865894

Groningen door de oren van:

Even voorstellen:

Van links naar rechts:

Eline (12) op Roos (8)

Indy (12) op Fleur (21)

Angela (37) op Fons (18)

Trudy (46) op Nynke (7)

Mandy ( 19) op Ritske (7)

Nora (16) op Obony (24) en

Mira (13) op Josje (9)

Trudy Karsies 46 jaar

Opleiding; hippische beroepsopleiding paardensport te Deurne.

Ik rij paard vanaf mijn 10de en heb zelf altijd de luxe gehad om pony’s en paarden  bij huis te hebben.

Tijdens mijn opleiding veel stage gelopen op verschillende grote springstallen en jonge paarden in de springsport mogen starten.

– stal Horsey in Boekeloo

– Arjen Vos Dwingeloo

– Jur Vrieling Holwierde

Na mijn opleiding heb ik gewerkt als ruiter bij de eptm merries en de abfp testen  voor jonge paarden op het Fries paarden centrum te Drachten.

Hierna 10 jaar gewerkt voor stoeterij Bommelsteyn als beheerder van een stoeterij met Friese dekhengsten die in de sport werden uitgebracht.

Pas later toen ik moeder werd me meer gefocust op ‘t lesgeven waardoor ik in het manege vak rolde. Na eerst in dienst te zijn geweest op de manege de Veenhoeve te Appingedam, nu alweer 5 jaar zelfstandig.

Samen met mijn 2 zonen, 3 honden en 17 paarden woon ik hier als beheerder van de vereniging SEO. De samenwerking loopt plezierig en voor beide partijen is het een win win situatie.

Mijn stal naam heet “stal Roegwold”, en via mij worden er buitenritten georganiseerd.

De maximale groepsgrootte is 8 personen en je kunt kiezen voor een uurs of 2 uurs buitenrit.

De kosten zijn voor een uur € 15,- en voor de 2 uurs € 25,-

Vereiste is dat je lid bent van de fnrs/knhs.

Helaas organiseer ik geen buitenritten voor de beginnende ruiter.

Als gevorderde ruiter moet je de galop goed onder controle hebben.

De rit:

We hebben een hittegolf in Nederland. De meeste mensen zoeken verkoeling op het strand, een waterplas of bij de ventilator. Trudy gaat in alle vroegte op buitenrit met leden die dat graag willen. Om kwart voor 7 kom ik aan in Schildwolde. De meeste ruiters die meegaan zijn al druk in de weer met het paard of de pony die ze toegewezen hebben gekregen van Trudy. Ik krijg Rico toegewezen, een imponerende grote vos van 22 jaar.

Als we allemaal de paarden hebben opgezadeld gaan we naar de binnenbak om op te stijgen. We rijden een paar rondjes in stap en draf. Trudy vertelt ons wat ik kom doen en dat we naar Kolham gaan rijden. Trudy geeft ook aan waar iedereen gaat rijden. Zij kent de paarden en pony’s en weet ook waar ze het beste kunnen lopen op buitenrit. Ik mag als één na laatste in de groep. De temperatuur is heerlijk zo in de vroege ochtend en we vertrekken met een groep van 9 personen op buitenrit.

Vanaf het terrein van SEO gaan we rechtsaf in colonne langs de weg. We moeten een stukje langs de openbare weg, de Schildwolderdijk. Waar we gebruik kunnen maken van de berm, verzoekt Trudy ons dat ook te doen. Niet alle paarden staan op ijzers en dan is het lopen in de berm een behoud voor de hoeven. Aan onze linkerkant ligt er een grasveld keurig bij. Hier worden bij Kwekerij Groenwold graszoden gekweekt. Een stukje verder komen we aan de rechterkant langs een maisveld waar we langs het mais rijden op de maaistrook. Het mais torent hoog boven ons uit. Bij de splitsing moeten we oversteken. Trudy geeft aan dat we zo dicht mogelijk bij elkaar moeten gaan rijden en ook zoveel mogelijk naast elkaar om vlot te kunnen oversteken. Hier gaat de Schildworlderdijk over in de Groenedijk. Na het oversteken moeten we gelijk een brug over het Slochterdiep passeren. We rijden in colonne over de brug heen en Indy sluit de rij.

Bij de Boslaan steken we schuin over naar links en rijden dan weer op het land over het maaipad. Er zit een sloot aan de rechterkant van ons en Trudy geeft aan dat wij ons zweepje dan ook aan de linkerkant moeten houden. Verderop staat een molen, de Fraeylemamolen. Deze molen is één van de drie poldermolens in dit gebied. We gaan rechts om de molen heen en na de molen gelijk weer links het maaipad op.

We blijven op het maaipad we moeten twee keer een weg oversteken wat we weer doen zoals Trudy ons aangegeven heeft. Dichtbij elkaar en gelijk oversteken. We willen niet dat de groep onderbroken wordt. Als we verder op de Groenedijk rijden gaan we over de brug rechtsaf.  Aan de linkerkant van ons staat de 2^de poldermolen “De Ruiten” fier in het landschap.

We passeren een stapel met kuilbalen en gaan daarna rechts langs een perceel het veld in. Op het stuk zitten heel veel ganzen. Trudy en sommige andere ruiters maken ganzen geluid waardoor ze opstijgen en elders een ander plekje vinden. We hebben nu rechts het water Grootewijk en links een aardappelveld. We gaan in draf nadat Trudy dat heeft aangegeven. Aan de rechterkant doemt een prachtig natuurgebied op met een waterpartijen. Verschillende vogels en Groninger Blaarkoppen zoeken hun verkoeling in en om het water. Aan het eind van het pad komen we in het natuurpark ’t Roegwold.

Ten oosten van Groningen ligt ’t Roegwold, een gebied met oude natuur én steeds meer nieuwe natuur. Landbouwgronden tussen de al bestaande natuurgebieden worden hier heringericht.

In de Westerpolder heeft de eentonige grasmat al plaatsgemaakt voor een ruige bodem. Hier komen nu mooie bloeiers voor als goudknopje en rietorchis, en vogelsoorten als de roodborsttapuit en kleine karekiet.

In Ae’s Woudbloem is een gevarieerd landschap ontstaan met gras en struwelen, lage plassen en hoger gelegen zandkoppen. De rietmoerassen van Tetjehorn herbergen vogelsoorten als baardmannetje en porseleinhoen. De komende jaren wordt ook het Dannemeer aangepakt. Hier komen bossen, open water en graslanden vol kruiden.

Aan het eind van het maaipad komen we op een soort van dijk  en gaan bij het fietspad linksaf. Het fietspad loopt rechts van ons en er is ruimte genoeg op het zandpad om op veilige afstand van fietsers te rijden. We volgen het fietspad en daar waar wij geen berm meer hebben gaan we op het fietspad rijden.

Er lopen in dit gebied ook veel natuurlijke wandelpaden. We volgen dan ook de blauwe paaltjes in het gebied.  Heuveltjes, bosjes, open vlaktes en nog vele andere natuurschoonheid komen we tegen.

Als we het water volgen moeten we rechts een smal bruggetje over. Het bruggetje is smal en Trudy wil heel graag dat we één voor één het bruggetje overgaan.

Indy sluit de rij weer over de brug en in colonne rijden we verder. Er is ruimte genoeg op te draven en te galopperen. Alle ruiters die mee zijn kunnen prima rijden. Je moet ook steeds verdacht zijn op eenden of reigers uit de sloot.

Het is wel gewenst dat je wel in het zadel blijft zitten. Trudy geeft veel aanwijzingen tijdens de buitenrit dat is leerzaam en geeft ook vertrouwen.  Er wordt gekletst en genoten van de omgeving.

Aan de linkerkant staat een bordje ruiterpad en deze slaan wij in. Aan de rechterkant van het pad lopen stroomdraden en daar moeten we rekening mee houden. Het pad is keurig gemaaid en breed genoeg om de stroomdraden niet op te zoeken.

Aan het eind van dit ruiterpad steken wij de Uiterdijk schuin over en komen we in een bos met daar door heen een smal pad. Aan het eind van dat pad komen we weer op de Uiterdijk uit die wij weer oversteken  en vervolge onze weg in de berm.

Na een kilometer of 2 gaan we linksaf. Hier is een ingang van het Zwaneveldsgat. Je kan ook vanaf deze plek de ruiterpaden inkomen. Adres: Parkeerplaats aan de Uiterdijk in Kolham.

De zon staat al mooi te schijnen dus verkoeling voor de paarden is een welkome afwisseling op deze buitenrit.

Ze laten zich ook maar één keer aansporen om het water in te gaan. Wat een pret. Voor de pony Fleur is dit de hemel op aarde. Ze staat te stampen in het water en geniet met volle teugen.

anzelfEr is één combinatie waarvoor dit nieuw is. Mandy en Ritske hebben de waterplas gezamenlijk nog niet gezien. Trudy vraagt of de rest uit het water wil gaan zodat zij Mandy kan begeleiden naar het water toe en het liefst erin. Geen probleem want de vriend van Trudy is inmiddels ook bij de waterplas en voor wie wil heeft hij koffie en/of limonade mee. Na één poging laat Ritske zich al begeleiden naar het water en gaat wat twijfel toch natte voeten halen. Je ziet hem genieten en wil eigenlijk niet meer uit het water. Prachtig leermoment en in alle rust en aanwijzingen die Trudy geeft gaat het als vanzelf

We gaan de waterplas verlaten en gaan daar waar wij er ingekomen zijn ook weer uit. Rechtsaf de Uiterdijk op. We hebben de waterplas nu aan onze rechterzijde aan het eind van de plas gaan we rechtsaf. We komen nu in een d ennenbos. Het pad is smal en het heeft is mysterieus. Aan het eind komt de zon tussen de bomen gluren en dan is het net een sprookje.

Helaas zijn de foto’s niet zo scherp maar geeft wel de sfeer aan.

We komen door een dichtbegroeid pad. Het is dat Trudy weet dat je er langs kan maar hier was een heggenschaar wel handig geweest. We gaan uit het bos linksaf. Uiteindelijk komen we weer op het stuk wat we de heenweg ook hebben gereden. Niet dat dit saai is want je ziet toch weer andere dingen dan op de heenreis.  Het smalle bruggetje gaan we weer één voor één over. We hebben de Slochter Ae aan onze linkerkant. Bij de splitsing gaan we rechts hier kwamen we op de heenweg niet langs we rijden door tot aan de Kooiweg. Op dit punt loopt de Kooiweg dood en wij steken over en gaan rechtdoor. Het brede pad nodigt weer uit voor draf en galop. We komen nu weer op bekend terrein.  Links het water en rechts natuurgebied.

Wat een mooi gebied en wat fijn dat je daar te paard van en mag genieten.

W e rijden nu dezelfde weg terug. Langs de maaipaden, de molens, de brug en het maisveld.

We komen dan weer op de Schildworderdijk. De boeren zijn druk en als er een trekker aankomt gaan we even een zijstraatje in zodat de trekker ons veilig kan passeren. Nog een paar honderd meter en we zijn weer terug bij de Stal. Wat hebben we een prachtige rit gehad met zoveel afwisseling in de natuur. We zijn ruim 2 uur onderweg geweest.

Op stal worden de paarden afgezadeld, de hoefjes uitgekrabd, afgespoeld en mogen ze dan lekker op stal. Ze gaan tegen de avond weer naar buiten als het weer wat afgekoeld is.

Het gebied de Woudbloem is echt een aanrader om te gaan rijden. Je kan vanaf Schildwolde het gebied in of vanaf Kolham.

In Schildwolde kan geparkeerd worden bij de parkeerplaats Groendijk/Boslaan. In Kolham aan de Uiterdijk.

Trudy en alle ruiters bedankt voor deze mooie rit, jullie zijn toppers.

Volgende keer ga ik met Ellen Hinrichs mee in Onstwedde.

Groetjes Els Kramer

Schildwolde Groningen door de oren van

Hoi, mijn naam is Els Kramer-Fokkens. Ik ben bestuurslid van KNHS Groningen. Ik beheer de portefeuille Recreatiesport en daarnaast ben ik ook Regio Consulent KNHS in de provincie Groningen. Het is een uitdaging de recreatiesport te promoten en de bestaande activiteiten doorgang te laten vinden. Onze provincie is prachtig en daarom ga ik de aankomende maanden met paardenliefhebbers op buitenrit in provincie Groningen. Graag neem ik jullie mee in mijn ontdekkingstocht naar routes die ook door jou gereden kunnen worden. Wil jij ook dat ik een keer met jou meega op buitenrit stuur mij dan een mail of app! 

Groetjes Els

Email: regioconsulentgroningen@gmail.com 

Mobnr: 06-22865894

Groningen door de oren van:

Stefan (12 jaar) 

 Even voorstellen:

Verhaaltje van Gini Oosterhof, Leeftijd 51 jaar, sinds 1991 wonen wij in Nuis, buiten de bebouwde kom. Al vanaf kleins af aan ben ik met shetlanders opgegroeid, toen wij in Nuis kwamen wonen hebben wij eerst Shetlanders gehad ( die we nog steeds hebben) en ook voor de menkar kunnen lopen. Op een gegeven moment heb wij (samen met mijn man) gekozen om een haflinger (Stefan) aan te schaffen en deze te beleren voor de menkar,  vervolgens is daar nog een tweede haflinger bijgekomen (Mona) en samen lopen ze in dubbelspan. Ik ga regelmatig op buitenrit. In de weekenden ben ik vaak in Appelscha of Dwingeloo te vinden voor de lange buitenritten. Wij hebben zeer actief meegedaan aan Mendurance wedstijden klasse 1 en 2 welke werden georganiseerd door het hele land, maar vanwege de steeds maar wijzigende regelgeving bij deze wedstrijden en omdat deze wedstrijden alleen nog maar ver weg werden georganiseerd zijn we hier mee gestopt. Nu de overstap naar de dressuur gemaakt, gestart in klasse B.

Ik beleef veel plezier in het maken van een buitenrit omdat je in de buitenlucht bent en je paard getraind blijft

Het is donderdag, 16 juli, als ik om 9 uur mijn auto parkeer op de grens Marum/Nuis. Vandaag ga ik mee met Gini Oosterhof en haar haflinger Stefan. We gaan rijden in het Westerkwartier. Het was tot 1798 één van de ‘kwartieren’ waarin de Groningse Ommelanden bestuurlijk waren verdeeld en bleef sindsdien als streek bekend.

Tegenover de woning waar Gini woont ligt een stuk land waar de stal zich bevindt. Stefan begroet ons vanuit zijn stal.

De menwagen staat al klaar en Stefan blijft rustig los staan als Gini het tuig bij hem opdoet. Mooi om te zien het vertrouwen en de rust die paard en eigenaar hebben voor elkaar.

Zodra  Stefan voor de menwagen staat gaat Gini op de bok zitten en loop ik een stukje voorop om het hek open en dicht te maken om zo van het terrein af te komen.

Vanaf het terrein slaan we linksaf het fietspad op. Het fietspad loopt parallel aan de Nieuweweg dit is de doorgaande weg tussen Marum en Niebert. Ik vraag Gini waarom ze ervoor kiest om op het fietspad te gaan en niet op de weg. Gini geeft aan dat als ze met enkelspan gaat rijden hiervoor kiest. Het is veiliger omdat er op de weg soms hard gereden wordt. Als ze dubbelspan gaat rijden gaat ze wel de weg op, ze is dan als combinatie te groot voor op het fietspad waardoor ze fietsers zou kunnen hinderen. Op de Nieuweweg nemen we de derde afslag links wat ons brengt op Mienscheer.

                                  De weg en de omgeving is erg typerend voor de streek het Westerkwartier. De streek staat bekend om zijn coulisse landschap. Het is rustig op de weg af en toe worden we ingehaald door een personen auto of een brommer. Langs de kant van de weg staan Eiken waar de eikenprocessierups in leeft. De bomen, waar een nest in zit, hebben een rood/wit waarschuwingslint om de stam. Gini vertelt dat er wordt geadviseerd om vleermuizen kasten op te hangen
omdat vleermuizen de vlinder, die ontstaat uit de rups, zien als lekkernij.

Als je op Mienscheer rijdt kom je op den duur vlakbij de A7 waar het Shell station “Mienscheer” is gevestigd.

We rijden verder in draf en de weg wordt geleidelijk steiler. We komen op een splitsing waar we linksaf gaan om over de A7 heen te gaan. Wel imponerend om het razende verkeer onder je te horen. Je ziet het verkeer niet want links en rechts zit er een houtenwand. Ik moet gaan staat om een blik over de wand te werpen. Stefan wordt er niet anders van en met zijn oortjes naar voren laat hij zich leiden over het viaduct. De weg is niet breed en als je tegenliggers hebt dien je op elkaar te wachten.

Zodra we het viaduct over zijn slaan we rechts af de Lietsweg op. Hier gaat de weg weer geleidelijk dalen. Links van ons uitgestrekt natuurgebeid en rechts van ons, gescheiden door een weiland met schapen, de A7.

De Lietsweg is lang maar zeker niet saai. De natuur wisselt elkaar af. Stefan stapt mooi voor de menwagen en Gini en ik wijzen elkaar op de dieren die we zien. Een haas in het veld en een buizerd in de lucht. Op een gegeven moment krijgen we een scherpe bocht naar rechts waar de Lietsweg overgaat in de Roordaweg. Op de Roordaweg nemen we de tweede weg links, het Wilgenpad. Het Wilgenpad is een onverharde weg. Gini geeft aan dat Stefan wel mag gaan draven. Echter als het pad later wat slechter wordt gaat ze toch weer over in de stap. Het hobbelt te veel, zegt Gini met een brede glimlach.

Links van ons zien we het terrein van Stichting de Dotterbloem.  Op 3 augustus 2006 hebben de twee Agrarische Natuurverenigingen in het Westerkwartier, Boer & Natuur Zuidelijk Westerkwartier en Natuur- en Milieuvereniging De Eendracht, Stichting De Dotterbloem opgericht. Een stichting die zich inzet voor de verwerving en het beheer van gronden binnen en buiten het natuurnetwerk Nederland in het Zuidelijk Westerkwartier. De stichting treedt op als particuliere landschapsbeheerder en werkt zonder winstoogmerk. Het is een prachtig gebied en volgens Gini zou het geweldig zijn om er een zandpad doorheen te leggen waar ruiters en menners gebruik van zouden kunnen maken. Het Westerkwartier leent zich voor een groot ruiter en men netwerk maar dan moet je wel de krachten bundelen.

We blijven het Wilgenpad volgen. Aan de linker en rechterkant van de weg zien we de attributen die worden gebruikt voor de Boerakker Survivalrun. Het Survivalteam van Boerakker organiseert elk jaar een survivalrun in en rondom Boerakker. In Boerakker kun je het hele jaar trainen voor de survivalrun. Dit kan bij de vereniging Survival4ALL. Helaas is de run dit jaar niet doorgegaan ivm corona.

Aan het einde van het Wilgenpad gaan we linksaf en dan de brug over. We rijden nu op de Hooiweg. De Hooiweg is een smalle weg met hier en daar drempels.  Van natuurgebied rijden we nu meer het agrarisch gebied in. Weilanden en maisvelden wisselen elkaar hier af. In de weilanden staan naast koeien  en schapen ook paarden.

Op de Hooiweg gaan we bij de tweede splitsing rechtsaf de Jouwerweg op. Op de Jouwerweg gaan we de eerste afslag links de Ipo Haaimaweg in. We komen meer verkeer tegen maar Stefan is braaf. Bij de derde splitsing gaan we naar links de Verlengde Havinga’s Reed op.

Aan het einde gaan we rechtsaf de Leidijk op. Langs de Leidijk zit een sloot waar watervogels hun plek hebben gevonden. Naast vogels ziet Gini ook weleens een vis zwemmen. Het is handig als je hoog op de bok van de menwagen zit want zo overzie je veel. Helaas zie je ook afval in de bermen liggen. Bij de eerste splitsing die we tegenkomen gaan we links af de Verkavelingsweg op.  Hier kan Stefan wel even aan een lang teugeltje lopen. Stefan is absoluut niet schrikkerig en reageert eigenlijk niet op andere weggebruikers maar het is ook wel even fijn als er geen medeweggebruikers zijn en paard en menner kunnen nog meer ontspannen. Aan het eind van deze weg gaan we links de Oosterweg op. De Oosterweg gaat na een paar honderd meter over in de Hooiweg.

Op de Hooiweg is Stal Lucaswolde gevestigd. Een jonge dame longeert een paard en begroet ons vriendelijk. Het verbaast Gini wel dat er zoveel mensen met paarden in het Westerkwartier zijn maar dat zij ze eigenlijk nooit op straat treft onder het zadel of met de wagen.

We rijden door en zien links van ons Groningse Blaarkoppen. Het woord ‘blaar’ verwijst naar de gekleurde vlek rond de ogen in de witte kop. Dit dubbeldoel runderras is heel goed geschikt om te houden voor melk én vlees van hoge kwaliteit. Dit is extra duurzaam.

Als we verder rijden gaan we linksaf de Beldam op. Hier heb je weer een prachtig natuurgebied. Rechts van ons staan Schotse Hooglanders en met hun imposante horens trekken ze zelfs Stefan zijn aandacht.

Na een kort fotomomentje gaan we weer door. De Beldam komt uit op de N980 (Noorderweg) Hier gaan we linksaf het fietspad op wat parallel loopt aan de N980. We blijven op het fietspad tot aan de rotonde. Bij de rotonde gaan we de rijbaan weer op en vervolgen onze weg onder het viaduct bij Marum door. Gini gaat bewust op de rijbaan rijden. Het fietspad onder het viaduct is  smal en daardoor is het niet veilig om daar fietsers te passeren. Na het viaduct komt er weer een

rotonde en gaan we rechtdoor Marum in. Het is goed opletten want hier kom je veel en groot verkeer tegen. Bij horecagelegenheid Kruisweg gaan we links af op de rotonde.

Deze weg heet Kruisweg. Na een tijdje verlaten we de rijbaan en gaan weer verder op het fietspad. Het geeft een achterop komende trekker de mogelijkheid om ons veilig te passeren. Na een kleine 2 kilometer zijn we weer terug bij stal.

Wat een leuke rit hebben we gehad. Het prachtige Westerkwartier biedt veel voor de ruiters en menners. De coulisse landschappen, de natuurgebieden en de dieren die je tegenkomt onderweg. Het leek wel of iedere inwoner een paard in de achtertuin had staan.

Op deze rit moet je rekening houden met groot verkeer. De oversteek over de A7 en het viaduct onder de A7 door kan misschien spannend zijn.

Mocht je deze rit willen rijden dan kan je in overleg met Natasja van Paardensportcentrum Marum gelegen aan de Kruisweg 112, 9363 AG te Marum je trailer plaatsen. Haar nummer is 06-25411727.

Er worden ook altijd 2 ritten georganiseerd in het Westerkwartier door de groep van Westerkwartier Paardenvertier. Een voorjaarsrit en een najaarsrit, deze informatie kun je terug vinden op de site van Stichting Westerkwartier Paardenkwartier.

Binnenkort ga ik op buitenrit met Jellie Busemann. Zij heeft mij uitgenodigd om te gaan rijden bij de Blauwe Stad. Ik ben erg benieuwd en heb er nu al zin in.

Groetjes Els Kramer-Fokkens

Portefeuillehouder KNHS regio Groningen en Regio Consulent Groningen.